Ο ΛΟΓΟΣ

Γλώσσα μου περιλάλητη επί αιώνες ,γλώσσα μου αρχαία ,αρχαϊζουσα , δημοτική και νέα · γλώσσα μου επαναστάτρια , αστείρευτη ,που σε περιορίσαμε , σ’ αλλάξαμε , σε κόψαμε ,σε ράψαμε ….γλώσσα του Λασκαράτου , του Τριανταφυλλίδη(αναγνωστικό) , του Παλαμά και του Ψυχάρη , του Σολομού και του Ελύτη ,του Σεφέρη , του Ρίτσου , γλώσσα δική μου ,γλώσσα Μας ,γλώσσα ζωντανή - αιώνια …

Ανήκω σε μια χώρα μικρή , μοναδική - υπέροχη . Που απλώνεται περήφανη σαν αρχόντισσα καλοκυρά μες τη μεσόγειο . Μια χώρα δύστροπη κουρασμένη από τα πολλά , μα όχι καταπτοημένη · που έχει αγαθά της την παλιά (από πολλούς ξεχασμένη) ιστορία της , τον αγώνα της για εξέλιξη , τη θάλασσα και το φως του ήλιου της .
Ένας μικρός τόπος με τεράστια παράδοση που χαρακτηρίζεται από το γεγονός ότι μας παραδόθηκε αδιάκοπη . Όπως η ελληνική γλώσσα που δεν έπαψε ποτέ να μιλιέται .Κι ενώ δέχτηκε τις αλλοιώσεις που δέχεται κάθε τι ζωντανό , δεν παρουσιάζει κανένα χάσμα .
Στην Ελλάδα των ημερών μας η προφορική παράδοση πηγαίνει μακριά στα περασμένα όσο και η γραπτή. Το ίδιο και η ποίηση . Αναπτύσσουμε συνεχώς νέους τρόπους για την χρήση του λόγου , τιμούμε το λόγω κι ολοένα τον διαφοροποιούμε ούτως ώστε να προσαρμόζεται και να ταιριάζει στις ανάγκες του σύγχρονου μας κόσμου μας .
Θα ήθελα να μην αναφερθώ κι εγώ στο γνωστό χιλιοειπωμένο κλισέ που ανατρέχουν όλοι οι ‘‘εκάστοτε λόγιοι υπερασπιστές της γλώσσης ’’με την πρώτη ευκαιρία για να την μειώσουν και να την « λιθοβολήσουν »- όπως το γεγονός της αλλοίωσης της ιδιαίτερης φυσιογνωμίας της , λόγω της αλόγιστης ,άκρικης , αβασάνιστης και αθρόας εισροής , ξενόφερτων λέξεων και τύπων σε αυτήν- όπως πολλοί αποκαλούν αλλιώς και ως ρύπανση της γλώσσας- τις γλωσσικές μιμήσεις και τον απαράδεκτο περιορισμό του εύρους των λέξεων .Μια λυπηρή κατάληξη από την κακοποίηση της γλώσσας και των εγκλωβισμό- περιορισμό της από εμάς τους νεοέλληνες- την γενιά της αποχαύνωσης των υπολογιστών , του indernet , του texting της ακατάσχετης ξενομανίας , της φθίνουσας λογοτεχνίας και ποίησης. Μια γλώσσα που πνέει τα λοίσθια σύμφωνα με πολλούς …
Όχι , δεν συμφωνώ , με τις παραπάνω καθολικές , κακεντρεχείς απόψεις .Πως θα μπορούσα άλλωστε …
Δεν μπορούμε να μιλάμε για ρύπανση , αλλοίωση και τα συναφή , όταν αναφερόμαστε στη γλώσσα · που πρόκειται για έναν ζωντανό οργανισμό , ή οποίοα δεν αφομοιώνεται ούτε καταστρατηγείται απλά εξελίσσεται με τη σειρά της κι αυτή όπως άλλωστε κι ο ίδιος ο άνθρωπος.
Δεν διατρέχει κίνδυνο , ούτε χάνεται ,όταν διδάσκεται σωστά γίνεται κατανοητή και γνωρίζεται σε βάθος . Η ελληνική γλώσσα που έχει κληρονομήσει όλα τα προτερήματα της μακραίωνης παράδοσης και καλλιέργειας ( μεγάλη ευχέρεια στην παραγωγή και στη σύνθεση, πλούσιο λεξιλόγιο με παραγωγικότατες ρίζες και συγχρόνως δυνατότητες θαυμαστής ακριβολογίας και δηλώσεως λεπτών σημασιολογικών αποχρώσεων , ) δεν θα έχει καμία δυσκολία να εκφράσει οποιαδήποτε έννοια και να πάρει οποιαδήποτε μορφή για την εξυπηρέτηση και την καθημερινή επικοινωνία των ανθρώπων .