....Ειναι φανερο οτι η Μεγαλη Εκρηξη, η στιγμη δηλαδη της δημιουργιας του Συμπαντος, δεν ειναι ευκολο να περιγραφει. Ουτε με βαση την εμπειρια μας, ουτε ομως και με ορους επιστημονικους. Μονον η ποιηση ερχεται καποτε αρωγος, και με τα λογια του Μπορχες διδει την δικη της εκδοχη της κοσμογονιας:
Ουτε σκοταδι ουτε χαος. Στο σκοταδι
πρεπει να υπαρχουν ματια για να βλεπουν πως υπαρχει,
οπως και για την σιωπη και για τον ηχο αφτια
οπως χρειαζεται ο καθρεφτης τη μορφη που περιεχει.
Ουτε χωρος ουτε χρονος.
Το μεγαλο ποταμι του Σκοτεινου Ηρακλειτου
δεν εχει αρχισει την αμετακλητη ροη του
που απο το παρελθον ξεχυνεται στο μελλον,
που απο τη λησμονια κυλαει στη λησμονια.
Κατι που υποφερει. Κατι που ικετευει.
Και υστερα η ιστορια του κοσμου. Τωρα.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου