ΣΚΕΨΕΙΣ...

Ίσως να φανούν κάπως τετριμμένα αυτά που γράφω , μα αληθή. Κάθε χρόνος που περνά παίρνει μαζί του και κάτι , μα πάντα φέρνει κάτι άλλο σαν ανταμοιβή . Σχήμα οξύμωρο .`Άλλες φορές λούμπεν καταστάσεις και άλλες φόρες χαρμόσυνα γεγονότα . Το σίγουρο είναι πως αλλάζουμε , Δεν μένουμε ποτέ ίδιοι .Αποκτούμε σταδιακά μια πιο αληθινή σχέση με τον εαυτό μας , ας μου επιτραπεί η έκφραση , μια σχέση εμπιστοσύνης. Μέσα από μια διαδικασία κάποιας γενικότερης ανασκόπησης των γεγονότων που κατά καιρούς βιώνουμε, αλλά και του εαυτού μας ,μέσα σε κάθε χρόνο που κυλά .Η τουλάχιστον αυτό είναι κάτι που εγώ κάνω – κατά κόρων -κατά την προσφιλή μου συνήθεια(υπεραναλυσης , φιλοσόφησης και κατανόησης ). Σαν το νερό ενός ποταμού η ζωή μας . Από τα σύννεφα κατεβαίνουμε στις λίμνες κι από κει σε ποτάμια και ρυάκια μέχρι τον ωκεανό και τα έγκατα της γης και τους πόλους . Και ξανά πάλι από την αρχή με κατάληξη πάντα στον ουρανό και τα σύννεφα . Απίστευτες εναλλασσόμενες διαδρομές .Διαδρομές ζωής .Ενα απολαυστικό ταξίδι με άγνωστο προορισμό. Κάθε χρόνος που περνάει μας βρίσκει σε μια διαφορετική φάση ζωής . εγώ θεωρώ πως τώρα διανεύω την καλύτερη. Μακράν… !!! μεγαλώνω… μεγαλώνω σημαίνει ωριμάζω .Ωριμάζω σημαίνει γνωρίζω λίγο καλύτερα την ζωή – ή τουλάχιστον αυτό το χαοτικό συμπάν που ονομάζουμε ζωή . μοιάζει λίγο με το κρασί όλη αυτή η διαδικασία . ωρίμανση , παλαίωση , ποιότητα και μεστή γεύση. Είναι τόσο όμορφο ολο αυτό… Ο Φρόυντ έλεγε πως οι δύο θεμέλιοι λίθοι της ευτυχίας είναι αγάπη και δουλειά. Εγώ ευχαριστώ το θεό που υπήρξα τυχερή και στα δυο. Η ευτυχία είναι ένα όνειρο και νοιώθω τόσο υπέροχα που επιτέλους το ζω. Η ποιότητα της ζωής μας δεν εξαρτάται τόσο από αυτά που μας συμβαίνουν, αλλά περισσότερο από το πώς αντιδρούμε εμείς σ' αυτά.Να ζούμε αυτές τις λιλιπούτειες , μαγικές στιγμούλες. Άλλωστε ο ακρογωνιαίος λίθος της αφθονίας στη ζωή μας είναι να κάνουμε αυτό που αγαπάμε. Να ζούμε αυτό το μοναδικό συναίσθημα της πληρότητας , που τα λόγια δεν είναι δυνατών να περιγράψουν.